ANLATIM BİÇİMLERİ
ÖYKÜLEYİCİ ANLATIM
1.Olay, kişi, mekân
ve zaman ortak ögeleridir.
2.Olaylar birinci
şahsın ağzından anlatılabilir.(Anlatıcı olay kahramanlarından biridir)
3.Sanat metinleri
öyküleyici anlatımla yazılır.
4.Olaylar ilahi bakış
açısıyla anlatılabilir.
5.Olaylar 3.şahsın
ağzından anlatılabilir. Olan biten bir kamera sessizliğiyle izlenip anlatılır
6. Kişi, mekân ve
zaman olay ve olay örgüsünü oluşturmak için kullanılan ögelerdir.
7.Öyküleyici anlatım
hikâye, roman, anı, söyleşi, görüşme(mülakat) gibi metin türlerinde kullanılır.
8.Öyküleyici
anlatımda bir olayın olması şarttır.
9.Yaşanmış olaylarda
olay zincir, kurgulanmış olaylarda olay zinciri vardır.
10. 3.Şahıs anlatımda
anlatıcı her şeyi bilir.
11. Öyküleyici
anlatım sanat metinlerinde ve öğretici metinlerde kullanılır.
12.Sanat metinlerinde
anlatıcı kurmaca kişi öyküleyici metinlerde ise gerçek bir kişidir.
13.Kelimeler daha çok
mecaz ve yan anlamda kullanılır.
BETİMLEYİCİ ANLATIM
1.Betimlemeler
açıklayıcı ve sanatsal betimleme olmak üzere ikiye ayrılır.
2.kişinin iç
dünyasını anlatan betimlemelere tahlil(ruhsal portre) denir.
3.Kişinin dış
görünüşünü anlatan betimlemelere simgesel betimleme denir.
4.Roman, hikâye,
tiyatro, gezi yazısı, Şiir gibi türlerde kullanılır.
5.Kelimenin yan ve
mecaz anlamlarına yer verilebilir.
Sanatsal Betimleme
1.İzlenim kazandırmak
amacıyla yazılır.
2.Değişik duyulara
seslenen özel ayrıntılar üzerinde durulur.
3.Ayrıntılar
sübjektif olarak verilir.
4.Amaç sanat
yapmaktır.
Açıklayıcı Betimleme
1.Bilgi vermek
amacıyla yazılır.
2.Genel ayrıntılar
üzerinde durulur.
3. Ayrıntılar
objektif (olduğu gibi)olarak verilir.
4.Amaç sanat yapmak
için değil, bir konu hakkında bilgi vermektir.
5. Değişik duyulara
seslenen özel ayrıntılar üzerinde durulmaz.
6.Betimlenecek
varlığa kişisel duygu ve düşünceler katılmaz.
TARTIŞMACI ANLATIM
1.Dil daha çok
göndergesel işlevde kullanılır.
2.Düşünce ve duygular
kısa ve kesin ifadelerle dile getirilir.
3.Dil ve ifade sade,
gösterişsiz ve pürüzsüzdür.
4.Gereksiz ifadelere
yer verilmez.
5.Karmaşık ve anlaşılması
güç cümleler kullanılmaz.
6.Ses akışını bozan,
söylenmesi güç sesler ve kelimeler yoktur.
7.Savunulan ve karşı
çıkılan görüşlere yer verilir.
8.İki farklı bakış
açısının olduğu konular bu türde işlenmeye daha elverişlidir.
9.Fıkra, deneme,
makale, röportaj gibi türlerde kullanılır.
10.Yeteneğe, bilgi ve
deneyime göre yöntem belirlenir.
11.Eleştirici bir
bakış açısıyla yazılırlar. Anlatım tarzı sohbete varabilir.
12.İhtimal
bildirmeyen, kesin, kanıtlanmış bilgiler kullanılır.
ÖĞRETİCİ ANLATIM
1.Dil daha çok
göndergesel işlevde kullanılır.
2.Söz sanatlarına,
kelimelerin mecaz anlamlarına yer verilmez.
3.Verilen bilgiler
örneklerle ve tanımlarla pekiştirilir.
4.Daha çok nesnel
cümleler kullanılır.
5.Açıklama,
aydınlatma, bilgi verme amaçlarıyla yazılır.
6.Öğretici metnin
anlaşılması ve yorumlanması için okuyucunun verilen bilgiyi kavrayabilecek
birikime sahip olması gerekir.
7.İfade hiçbir engele
uğramadan akıp gider.
8.Gereksiz söz
tekrarı yapılmaz.
9.Ses akışını bozan,
söylenmesi güç sesler ve kelimeler yoktur.
10.Dil ve ifade sade,
gösterişsiz ve pürüzsüzdür.
11.Düşünce ve
duygular kısa ve kesin ifadelerle dile getirilir.
12.Bu anlatım türü
daha çok ansiklopedilerde ve ders kitaplarında kullanılır.
13.Tarihi metinler,
Felsefi metinler, Bilimsel metinler gibi bölümleri vardır.
AÇIKLAYICI ANLATIM
1.Açıklayıcı
yazılarda bir sorun ortaya konur. Bu yazılar, sorunu ortaya koyan cümle veya
cümlelerle başlar. 2.Sorunu çözümleyen açıklamalar, örnekler, karşılaştırmalar
ile devam eder. Özetleyip veya yargı bildiren ifadelerle sonuçlanır.
3.Açıklayıcı
anlatımla oluşturulan metinlerde, dilin göndergesel işlevinde ve kelimelerin
gerçek anlamlarında kullanılmasına özen gösterilir.
4.Açık, anlaşılır,
sade ve süssüz bir anlatım seçilir.
5.Günlük hayatımızda
sık sık başvurduğumuz açıklama öğretmek amacıyla kaleme alınan fıkra, makale,
deneme, sohbet, eleştiri vb. edebî yazılarda kullanılan bir anlatım türüdür.
6.Herhangi bir konuyu
geliştirmek ve anlaşılır hâle getirmek istiyorsak mutlaka açıklama yapmak
gerekir. Açıklama sonucunda “niçin” ve “nasıl” sorularına cevap bulunarak
üzerinde durulan konu aydınlığa kavuşturulur.
KANITLAYICI ANLATIM
1.İnandırma,
aydınlatma, kendi görüşünü kabul ettirme amaç edinilir.
2.Kavramları
tanımlama ve açıklama önemlidir.
3.Okuyucu ve
dinleyiciyi ikna etmek, düşündürmek ve üzerinde durulan konudan uzaklaşmamak
için bazı kelime, kelime grupları ve cümleler tekrar edilir.
4. Konuşmacı ve yazar
üzerinde durduğu konuyu aydınlatmak ve düşüncelerini kabul ettirmek için
örneklere başvurur.
5.Konuşmacı ve yazar
konuyu aydınlatmak maksadıyla farklı kişilerin düşüncelerine müracaat eder.
6.Kelimeler ve kelime
grupları gerçek anlamında kullanılır.
7.Dil daha çok
göndergesel işlevde kullanılır.
8. ”Tanımlama,
açıklayıcı betimleme, sınıflandırma örneklendirme, karşılaştırma, tanık
gösterme, sayısal verilerden yararlanma “ gibi düşünceyi geliştirme yollarından
faydalanılır.
9.Kanıtlayıcı
anlatımda hitap edilen toplumun kültür düzeyi ve beklentileri önemlidir.
EMREDİCİ ANLATIM
1.Dil alıcıyı harekete
geçirme işlevinde kullanılır.
2.Emir, telkin, öneri
anlamı taşıyan ifadeler yer verilir.
3.Öğretici ve
açıklayıcı yönleri vardır.
4.Cümlelerde fiiller
hâkimdir.
5.Uyulması beklenen
bir üslubu vardır.(Zorlama anlamı vardır)
6.Sosyal hayatın
düzenlenmesinde emredici anlatım kullanılır.
7.Trafik kuralları,
bazı eşyaların kullanma kılavuzları, ilaçların kullanma kılavuzları emredici
anlatıma verilebilir.
DESTANSI(EPİK)ANLATIM
1.Olağanüstü olaylar
ve kişiler anlatılır.
2.Destan türünün
yiğitçe havası vardır.
3.Yapıp etmeler yani
fiiller ön plandadır.
4.Tarihi konular ve
kahramanlıklar işlenir.
5.Etkileyici bir
özellik taşır.
6.Sürekli hareket
vardır.
7.Kelimeler mecaz ve
yan anlamlarda kullanılabilirler.
8 Şiir, destan roman,
hikâye, tiyatro, destansı anlatımın kullanıldığı türlerdir.
9.Anlatımda abartıya
yer verilebilir.
10.Sanatlı bir dil
kullanılır.
GELECEKTEN SÖZ EDEN ANLATIM
Gelecekten söz eden
anlatımın kullanıldığı metin türleri: roman, hikâye, tiyatro, şiir, deneme
Gelecekten söz eden metinlerin
ortak özellikleri:
1. Gelecekten söz
eden metinler varsayım ile oluşmuştur.
2. Gelecekten söz
eder.
3. Verilerden yola
çıkılarak geleceğe ait tahmin yapılabilir.
4. Olandan çok olması
istenilen anlatılır.
5. Gerçekleşmesi
mümkün olmayan tasarı ve düşünceler(ÜTOPYA) anlatılır.
6. Genellikle gelecek
zaman ifadesi kullanılır.
“Gelecekten söz eden
anlatım” ile “Düşsel anlatım” arasındaki benzerlik ve farklılıklar: Gelecekten
söz eden anlatımda ve düşsel anlatımda kişinin kendi hayal dünyasındakiler dile
getirilir ve buna göre bir anlatım yolu seçilir. Düşsel anlatımda gerçeklikle
ilgisi olmayan tamamen çağrışımlara dayalı olaylar, kişiler, zamanlar anlatılır
ve bu yapı unsuruyla konu ve tema oluşturulur. Gelecekten söz eden anlatımda
ise gerçeklerden yola çıkılarak tahmine dayalı bir anlatım yolu benimsenir.
Yani gelecekten söz eden anlatım gerçeğe daha yakındır.
DÜŞSEL (FANTASTİK) ANLATIM
1.D.A.da konu;
olağanüstü ve fantastik özelliklere sahip, hayal ürünüdür.
2.Zaman belirli ya da
belirsizdir; olağanüstü özelliklere sahip olabilir.
3.Mekân, olağanüstü,
düşsel öğelerden oluşmuş olabilir. Mekân günlük yaşamda karşılaşamayacağımız
niteliktedir.
4.Kişiler çoğu zaman
gerçekten uzak kişilerdir. Olağanüstü nitelikte olabilirler.
5.Düşsel anlatımda hayal,
varsayım, abartma, kişileştirme gibi unsurlar çok kullanılır.
6.Daha çok -di’ li
veya -miş’li geçmiş zaman kipi kullanılır.
ler: Harry Potter,
Yüzüklerin Efendisi, Gora, E.T,Yıldız Savaşları
COŞKU VE HEYECANA BAĞLI (LİRİK) ANLATIM
1.Lirik anlatımda dil
“heyecana bağlı işlev ”de kullanılır.
2.Coşku ve heyecana
bağlı anlatım daha çok şiir, roman, hikâye, tiyatro türlerinde kullanılır.
3.Öyküleyici
anlatımda bir olay ve durumun anlatılması; betimleyici anlatımda kişi, durum ve
varlıkların betimlenmesi; lirik anlatımda ise duyguların ifade edilmesi
esastır.
4. Coşku ve heyecana
bağlı anlatımlarda kelimeler daha çok mecaz ve yan anlamda kullanılır.
5.Öyküleyici
anlatımlarda olay ve durumlar anlatılırken duygusal düşünceler katılmaz. Coşku
ve heyecana bağlı anlatımda duygular ve içinde bulunulan ruh hali yansıtılır.
SÖYLEŞMEYE BAĞLI ANLATIM
1.Jest ve mimikler
anlatımın gücünü arttırır.
2.Sohbet, mülakat ve
diyalog, monolog metinleri söyleşmeye bağlıdır.
3.Karşılıklı
konuşmalar, bağlama ve konuşulan kişiye göre değişebilir.
4.Görme ve işitmeyle
kurulan iletişim önemlidir.
5.Vurgu ve tonlama
önemlidir.
6.Hikâye Roman
Tiyatro, Mülakat, Röportaj, Monolog söyleşmeye bağlı anlatımın kullanıldığı
metin türleridir.
7.Roman, hikâye ve
tiyatrolardaki karşılıklı konuşmalara diyalog, iç konuşmalara ise monolog
denir.
8.Tekrarlar
söyleşmeye bağlı anlatımlarda ifadeyi kuvvetlendirir.
9.Söyleşmeye bağlı
metinlerde anlatımın süresi sınırlandırılmalıdır.
MİZAHİ ANLATIM
1.Okuyucuda
uyandırılmak istenen etkiye göre düzenlenir.
2.Ses, taklit,
hareket ve konuşma önemlidir.
3.Mizahi unsurlarda
gerçekten sapma vardır.
4.Mizahi unsurları
oluşturmada karşılaştırmalar, durumlar, hareketler, kelime ve kelime
gruplarından yararlanılabilir.
5.Amaç okuyucuyu
düşündürmek ve eğlendirmektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder